Hoş geldin bahar!

– Mayısın ilk etkinliği çok sevdiğimiz ve dört gözle beklediğimiz okul pikniği oldu. Herkes ev yapımı yiyecekler getirdi. Ben yine hepimizin favorisi olan m&m’li kurabiyelerden götürdüm. Silindi, süpürüldü! 😋

– Pazar günü de Mehmet bizi çiftliğe davet etti. Geçen yıldan tecrübeliydik, ayağımıza çizmeleri geçirip gittik. Bütün gün kırlarda koşup oynadık. Büyükler de vur patlasın çal oynasın modundaydı. Urfa lezzetleriyle taçlanan günü neşe içinde bitirip eve döndük.

– Film günümüzde annem Harry Potter serisini izlemeyi önerdi ben de kabul ettim. İlk film olan ‘Felsefe Taşı’nı izledik. İzlemez olaydım! Filmin sonunda kahramanlardan biri şapkasını çıkarınca kafasının arkasında bir yüz vardı. Büyücü Voldemort onun bedenine gizlenmiş meğer! O sahneyi aklımdan çıkaramıyorum. Çok etkilendim ve itiraf ediyorum korktum. Aslında hayal ürünü olduğunu biliyorum ama yine de korkumu engelleyemiyorum. Diğer Harry Potter filmlerini de görmek istemiyorum artık!

– Okulda anneler günü için hazırlıklara başladık. Bu sene kuru kuru resim/kart yapmak yerine çok daha efektif bir çalışma hazırladık. Karta bazı kuponlar iliştirdik. Kuponlarda yatakta sabah kahvaltısı, bulaşık yıkama, sarılma vb. hizmetler mevcut. Annelerimiz canları istedikleri zaman kullanıp keyfine varabilecekler.

– Hafta sonu tatlı Bademimizi görmeye gittik. Birlikte oyunlar oynadık, ponçik bacakları da biraz mıncırmış olabiliriz.

– Ve anneler günü… Sabah kahvaltısını babamla birlikte hazırlayıp annemi uyandırdık. Kahvaltıdan sonra babaannemle halamı görmek için Acarkent’e gittik. Bu sayede halamın kedi ve köpekleriyle de oynama fırsatım oldu. Birlikte yemek yiyip eve döndük.

– Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun! Yok ticariymiş, yok bir gün değil her gün olmalıymış.. Böyle şeylere aldırmıyorum. Özel günleri çok seviyorum ve en güzel şekilde kutlanmasını önemsiyorum. Anneciğimi de çok ama çok seviyorum! Bana hep “İyi ki benim kızım olmuşsun..” der ve kendimi çok özel hissettirir. Ben de ona “İyi ki..” diyorum. 💕

– Okulların kapanmasına az kala bizim yaz tatili planlarımız da netleşmeye başladı. Babaannem kız kıza Karayipler’e gitmeyi önerdi. Böyle bir öneriyi reddetmek mümkün olabilir mi? Hemen atladık tabii. Kısmetse 14 Haziran’da önce Miami’ye gidip orada birkaç gün kalacağız, sonra da Karayipler’e cruise turuna çıkacağız. Eminim yepyeni deneyimlerle dolu, harika bir yolculuk olacak!

– Tatil demişken ve yukarıda anneler gününden bahsetmişken, bu yıl babalar gününde babişimden ayrı olacağım için şimdiden üzgünüm. İlk kez Babalar Günü’nü ayrı geçirmek zorunda kalacağız. Ama babamın o kadar uzun süre işini bırakıp bizimle gelmesi mümkün değilmiş. 😔

– Sınıfça okuduğumuz kitapların da sonuncusuna gelmiş bulunuyoruz. Süleyman Bulut tarafından kaleme alınan ‘Kar Tanesi’ adlı hikayenin konusu kısaca şöyle: Yeni doğmuş bir kar tanesi (Adı sonradan Küçümen Karcık olarak değişir.) rüzgar sayesinde Karlar Ülkesi’ne ulaşır. Çok küçük ve tecrübesiz oluşu diğer kar tanelerini güldürür. Yıldızkar, Küçümen Karcık’a Karlar Ülkesi’ni gezdirir. Küçümen Karcık, sınırın ötesindeki Karkuyusu’na gitmemesi gerektiğini, Güneş’in en büyük düşmanları olduğunu, güçlü Buzkarlar’ın ülkeyi nasıl koruduğunu ve daha pek çok şeyi bu gezi sırasında öğrenir. Bir gün aniden savaş çıkar ve Küçümen Karcık öğreneceği daha çok şey olduğunu anlar… (8+, Can Çocuk Yayınları, 10 TL)

Reklamlar

Read Full Post »

Maç, tiyatro, sinema ve bir sürü şey!

– Yeni yaşımın ilk etkinliği Galatasaray Odeabank – Unics Kazan maçı oldu. Maç benim için oldukça geç bir saatte; 21’deydi ama olsun. Maç boyunca “Egee!” diye bağırmaktan boğazım patladı. Bir ara bana top geldi, o an ne yapacağımı bilemedim ve topu hakeme verdim. Maçı 75-67 biz kazandık, kısık bir sesle yorgun argın eve dönüp kendimi yatağa attım. Harika bir maçtı!

– Anneannemle dedem İstanbul’dayken birlikte bol bol vakit geçirdik. Cumartesi Göztepe Parkı‘na gittik. Hava çok soğuktu ama insan oyuna dalınca anlamıyor. Hava kararınca park boşaldı, hepimiz zipline ile kaydık. Halimize çok güldük. Sonra da Misina‘da ziyafet çekip eve döndük.

– Pazar, Mert’le birlikte yine Öniz’in davetlisi olarak Zorlu PSM‘de Karton Şehir‘i izledik. Oyunun yazarı ‘Bir Hayal, Bir Oyun’ yarışmasını kazanan bizler gibi küçük bir çocuk. Bu ilk gösterimdi, oyunun sonunda sahneye çıktı, biz de bol bol alkışladık onu. Zorlu Çocuk Tiyatrosu yine sahneye çok güzel bir müzikal koymuş. Oyundaki kahramanımız yıl sonu gösterisinde başrol olmayı isterken sadece balon şişirme görevini alınca bozulur. Sonra da kendine kartondan bir şehir kurar ve oranın kralı olarak çılgın bir maceraya adım atar. (4+)

– Oyundan sonra karşıya geçip babaannemle dedeme gittik. Doğum günü partimde pastamı üflerken Mahir Dedem yanımda yoktu, bu yüzden akşam yemeğe çıktık ve bir pasta alıp küçük bir kutlama daha yaptık. Tekrar mum üfleme fırsatını kaçırır mıyım? Tabii Efe’den fırsat kalırsa! 🙂

– Doğum günüm için nasıl bir hediye istediğimi soran herkese “Shopkins!” demiştim. Bu sayede ev Shopkins doldu. Bu tür küçük ‘collectable’ oyuncakları bizimkiler para tuzağı olarak nitelendirseler de ben çok seviyorum. Bir ara Tsum Tsum alıyorduk, şimdi Shopkins… Topladıkça topluyorum, modası geçince bir kenarda kalıyorlar. Bir de oyunu var: Shopkins World. Ben neyse de annem acayip sardı. İki dakika boş kalsa hemen oynuyor. App Store linki burada.

– Çok küçüklüğümden beri Mahir Dedem’le bir kuş evi yapmak istiyorduk. Şirin bir şey bulup almış bana. (Alex – Home Tweet Home) Keyifle boyadım. Bahar geldiğinde kuşlara ziyafet çekeceğim!

– Annemle ‘Beauty and The Beast’i izledik. Babam gelmek istemedi çünkü 3D filmler başını ağrıtıyormuş. Filmi çok beğendik ama bu sefer de annemin migreni tuttu! Filmden sonra koşa koşa eve döndük.

– Felsefe ve Düşünce Eğitimi dersinde hepimize farklı bir mitolojik tanrı hakkında araştırma yapma ve resmini çizme ödevi verildi. Bana Hades çıktı. Araştırma yaptım yapmasına da, bazı şeyleri oturtamadım. Mitolojide çok fazla karakter var. Annem de Disney’in ‘Hercules’ adlı animasyonunu izlemeyi önerdi. Mitolojik kahramanlar çok ilgimi çekti ve birçok şeyi bu sayede öğrenmiş oldum.

– Bu hafta sınıfça okuduğumuz kitap Cemil Kavukçu’nun ‘Bir Öykü Yazalım mı?’ adlı kitabı oldu. En büyük hayali büyüyünce yazar olmak olan Fatoş, en sevdiği yazar okullarına geleceği için çok heyecanlıdır. Ondan hikaye yazmanın inceliklerini öğrenmeyi ummaktadır. Yazar okula gelir, konferans salonunda toplanan çocuklara yazmaya nereden başlanacağı, olay örgüsünün nasıl kurgulanacağı vb. konular hakkında bilgiler verir ve “Birlikte bir öykü yazalım mı?” diye sorar. Sadece ‘leylek’ kelimesinden başlayarak bir başlangıç yaparlar. Birkaç hafta sonra yazara iletilecek şekilde herkes kendi öyküsünü yazacaktır… Çocukları yazmak için heveslendiren ve nasıl başlayıp nasıl ilerleyecekleri hakkında fikirler veren güzel bir kitap. (9+, Can Çocuk Yayınları, 9,5 TL)

– Kütüphaneden de ‘Sihirli Okul Otobüsü-Dev Mikroplar’ adlı kitabı aldım. Joanna Cole’un yazdığı seri, Bayan Frizzle ve öğrencilerinin fen dersinde yaşadıklarını anlatıyor. Bayan Frizzle hangi konuyu işleyecekse ona göre giyiniyor ve çocukları sihirli bir maceraya çıkarıyor. Her kitapta farklı bir konu işleniyor. Bu kitabın konusu mikroplardı. Çocuklar piknikte bugüne kadar görmedikleri pek çok minik yaratığın da çevrede olduğunu öğrendiler. Serinin 8 kitabı Türkçe’ye çevrilmiş, aynı zamanda çizgi filmi de var. Youtube ya da Netflix’te (yeni bölümler) izleyebilirsiniz. (9-12 Yaş, Altın Kitaplar, 8 TL)

– Kitaplığıma da Eva Furnari’nin ‘Şair Kısakulak’ adlı kitabını ekledik. Kısakulak’ın bir kulağı diğerinden kısadır. Çocukluğundan beri arkadaşları bu yüzden onu kızdırmaktadır. Bu nedenle yalnız yaşamaktadır ve hiç arkadaşı yoktur. Bir gün otobiyografisini yazmaya karar vermişken, bir okur mektubu alır. Mektupta Kısakulak’ın eserlerindeki karamsar havadan şikayet eden okur, eserlerini farklı şekilde yazarak daha hoş olduğunu iddia eder. Kısakulak eleştiriye açık değildir. Önce çok bozulur fakat düşündükçe okura hak vermeye başlar… Kitapta kullanım kılavuzu, şiir, yemek tarifi, kartpostal vb. farklı metin türleri kullanılmış ve okuması çok keyifli. İllüstrasyonları da ödül almış. (8-11 Yaş, Tudem Yayınları, 14 TL)

Read Full Post »

Islanmayan kağıt deneyi

Bu hafta sonu için ödevimiz ıslanmayan kağıt deneyiydi. Fen dersini çok seviyorum, bu yüzden bu çalışmayı da severek yaptım.

Malzemeler: Genişçe bir kap, bardak, kağıt ve su.

Uygulama: Kağıdı buruşturup bardağın tabanına yerleştirin. Kabı su ile doldurun ve bardağı dik olarak su dolu kaba batırın. (Dikkat! Eğer bardağı dimdik bir şekilde suya sokmazsanız içeri hava gireceğinden kağıt ıslanır. Amaç havayı bardağın içinde hapsetmek. Bu yüzden bardağı suya dik sokmaya dikkat edin.) Bardağı yine dik bir şekilde yukarı çekin. Bardağın içinde sıkışan havanın kağıdın ıslanmasını engelleyişini gözlemleyin.

Deney sayesinde öğrendiğimiz: Hava da bir maddedir. Bardağı ters çevirip suya batırdığımızda çıkacak yer bulamaz. Bardağın içinde sıkıştığı için havanın hacmi küçülür ve daha fazla küçülemeyecek kadar sıkışan hava, suyun bardağı doldurmasını engeller.

PS: Yaptığım diğer ilginç deneyler için tıklayın:

• Karbonat ve sirke deneyi
• Tuz ve buz deneyi
• Suyun hareketi deneyi
• Isınan havanın yükselmesi deneyi

 

Read Full Post »

Fidget spinner rüzgarı, Lego Batman, kodlama teşebbüsü ve gezme-tozma

– Bu aralar dünyada çok popüler iki şey var: Biri fidget spinner, diğeri Ed Sheeran‘ın şarkısı Shape of You. Fidget spinner modası nerden çıktı bilmiyorum ama bizim evde olan bir şeydi. Babam almış, elinde çevirip duruyordu. Yine de kendi fidget spinner’ım olsun istediğim için bir tane de ‘glow in the dark’ özellikli olanından aldık. Shape of You da aşırı popüler oldu. Her yerde çalıyor, sürekli dinliyoruz. Ayrıca Singing Dentist’in bir yorumu var ki beni çok güldürüyor. İzlemediyseniz buraya tıklayıp bakabilirsiniz.

– Bir de ev yapımı oyun hamuruna taktım. Yeni bir şey değil aslında ama annem uğraşmak istemediği için biz hiç yapmamıştık. Sınıf arkadaşlarım konuyu tekrar gündeme getirince, ben de girdim mutfağa. İnternette bir sürü tarif var. Siz de henüz yapmadıysanız deneyin derim. Hem yapması çok kolay, hem de güzel saklanırsa uzun süre kurumuyor.

– Okulda su hakkında çalışmalar yapıyoruz. Suyu boşa harcamamanın önemi, kuraklık, ileride çıkabilecek su savaşları vs. ile ilgili konuşuyoruz ve poster hazırlıyoruz. Bir de buraya tıklarsanız izleyebileceğiniz videodaki çocuk şarkısını ezberledik. Bu süreçte şarkıyı o kadar çok dinledim ve söyledim ki evdekiler de “Water, water, water, water…” diye dolaşıyordu. Durumdan bizde kalan Arzu da nasibini aldı. Okulculuk oyunumuzda şarkıyı ona da öğrettim.

– Heyecanla beklediğim bir film vardı: Lego Batman. Gösterime girdiği cuma okuldan döner dönmez gitmek istiyordum fakat cumaları resim okulum olduğundan gidemedim. Bu yüzden biraz ağlamış olabilirim. Annem de cumartesi sabahı ilk seansa gidebileceğimizi söyledi. Sabah Arzu’yu uğurlayıp erkenden sinemaya gittik. Filmi çok matrak bulduk ve aşırı beğendik. Gerçi ben dublajlı olmamasını tercih ederdim ama bu haliyle de başarılıydı. Biz sinemadayken Lara ve Banu aradı, Akasya‘ya geliyorlarmış. “Görüşelim mi?” diye sordular. Film bitince buluştuk ve öğleden sonrayı da birlikte geçirdik.

– Ertesi gün Elif’in Zorlu Funloft‘ta doğumgünü partisi vardı. Deli gibi eğlendik, hepimiz ter içinde kaldık. Bir türlü ayrılmak bilmedik. Parti bitti, biz ekstra krediler yükleyip oynamaya devam ettik. Cumartesi üstü pazar tam benlik iki gün oldu. 🙂

– Hafta içi Turkcell‘in Zeka Küpü projesi kapsamında öğrencilere dağıttığı temel maker ve kodlama kitiyle epey vakit geçirdim. Böyle bir şey düşünmeleri ve bizleri geleceğin dili olan kodlama ile tanıştırmayı amaçlamaları çok güzel bir düşünce. Kitten çıkan malzemelerle kendi robotumu yaptım fakat yapmakla kaldım. Çünkü robotumu kodlayabileceğim program sadece android tabanlı ve bizdeki bütün aletler IOS. Programı IOS işletim sistemiyle çalışan bir tablete yükleyemediğim için benim robotum deli danalar gibi dolaşmakla kaldı. Halbuki onu önüne engel çıktığında yönünü değiştirecek ya da belli bir rotada gidecek şekilde kodlayabilirdim. Heyecanla programın IOS uyumlu halini bekliyorum.

– Annemin sömestr öncesi sipariş ettiği ama kargodaki yoğunluktan ötürü gecikince Uludağ’a giderken yanımıza alamadığımız Four in a Row adlı oyunu da bol bol oynadık. Amaç tatilde Arda’yla beni oyalamaktı ama olmadı. Portatif olduğu için her yere taşıyabiliyoruz, Arda’yla bir dahaki buluşmamızda oynarız artık. Oyunun amacı; rakipten önce 4 pulu yan yana, üst üste ya da çarpraz olacak şekilde sıralamak ve aynı zamanda rakibin bunu başarmasını engellemek. Online olarak oynamak isterseniz buraya tıklayabilirsiniz.

– Bu hafta sonu da cumartesiyi halamlarla dolayısıyla bir sürü kedi köpekle geçirdim. Pazar da Ayşe Bade’yle Kidzania‘ya gittik. Kim bilir kaçıncı gidişim ama yine çok eğlendim. Bu hafta sonunun neşesi de geçen hafta sonunu aratmadı.

– Kütüphaneme Sakar Cadı Vini serisinden 3 kitap daha ekledik; Vini’nin Zaman Yolculuğu, Vini Ormanda ve Vini Altın Arıyor. Serinin diğer kitaplarındaki gibi bunlarda da Vini’nin birbirinden komik dört macerası anlatılıyor. (8-12 Yaş, İş Bankası Kültür Yayınları, 10 TL)

Read Full Post »

2017 sömestr tatilim

– Bu sene de dolu dolu bir sömestr tatili geçirdim. Cuma okuldan gelir gelmez “Rüzgar bize gelebilir mi?” sorusuyla yapılan ilk program ile tatil başlamış oldu. İnsanın aynı apartmanda oturan arkadaşı olunca program yapmak için ekstra çaba sarf etmesine gerek kalmıyor. Kibarlığı elden bırakmamak adına öncesinde bizimkilere mutlaka sorup izin alıyorum. Sürekli bir gel-git halindeyiz Rüzgar’la. Bazen tek evde takılıyoruz bazen de in-çık yaparak mekan değiştiriyoruz.

– Tatil hediyelerimden biri Quoridor adlı ödüllü strateji oyunuydu. Oyunda amaç rakipten önce karşı tarafa ulaşmak. Oyun sırası gelince rakibi engellemek için önüne set koymak ya da kendi piyonunu ilerletmek arasında seçip yapıp hamlede bulunmak gerekiyor. Bir sonraki hamleyi hesaplayarak gitmeyi gerektiren, kafa çalıştırıcı bir oyun. Ben çok sevdim. (8+)

– Ertesi gün soluğu dedemlerde aldım. Uludağ’a gitmeden önce birkaç gün orada kaldım. Böylece Efe’yle de birlikte zaman geçirdik. Dedemlerin üst katında oturan bir arkadaşım var; Ilgaz. Onunla da buluşup Minecraft vs. oynadık.

– Bu sene kayak tatili için Uludağ‘a gittik ve 2. bölgedeki Ağaoğlu My Mountain‘da kaldık. Otelin hemen pistin yanında oluşu, 1. bölge kadar kalabalık olmayışı ve kayak dışında da keyifli vakit geçirebilmemiz sebebiyle memnun kaldık. Uludağ’a ayak basar basmaz felaket bir tipi başladı. Kardan göz gözü görmüyordu. Ama bu bizi yıldırmadı. Arda’yla ben başımızda bir kayak hocasıyla ailelerimizden ayrı takıldık. Ayrılacağımız gün kar durdu ve güneş açtı. Uludağ’ın bize sürprizi oldu diyelim, sonuçta keyifli zaman geçirmemize engel olmadı.

– Tatilin ikinci haftası geçen sene olduğu gibi Kraft‘taki atölyelere yazıldım. Babam her sabah işe giderken beni atölyeye bıraktı, öglen de annem aldı. Polimer kil modelleme, özgün resim çizme, terrarium, ahşap maket ve oyuncak yapma gibi çalışmalar yaptık. İşte bu da benim terrariumum.

– Ve yine geçen sene olduğu gibi öğleden sonraları arkadaş buluşmaları, etkinlikler ve sinema gibi aktivitelere ayırdık. Bir gün Lara ile buluştuk. Bir gün Eda ile Kanyon‘daki Modern Hiyeroglifler atölyesine katıldık. İstanbul Modern işbirliği ile düzenlenen atölyede tarih öncesi zamana ait hiyerogliflerle günümüzün emojilerini karşılaştırıp oyun oynadık. Sonra isimlerimizi simgeler kullanarak yazmayı öğrendik.

– Başka bir gün Ayşe Bade ile Legoland‘e gittik. Çocuklara eğlenceli vakit geçirtecek güzel bir mekan yapmışlar. Her yer lego dolu. Bir o kadar da çocuk! Aşırı kalabalıktı! Biz çok eğlendik de annelerimiz kalabalıktan bunaldılar. Elif dayanabildiği kadar dayandı ama bir noktada pes etti. Annemse “Burası eve çok uzak. Bir daha bu kadar yolu gelemem. İyice hevesini al Elacığım.” diyerek çaresizce beklemeye devam etti. Ayşe Bade gittikten sonra biz 2,5 saat daha kaldık. Bu sürenin çoğunu araba yapıp yarıştırmakla geçirdim. Ev lego dolu ama pek oynadığım yok. Ama buraya gelince deli gibi oynayasım geldi. Doya doya da oynadım. Çıkışta mağazadan bir şeyler aldık. Sonra da berbat bir trafikle mücadele edip pillerimiz bitmiş olarak eve döndük.

– Diğer bir gün annemle sinemaya gittik. Disney’in yeni prensesi Moana nedense fragmanıyla annemin ilgisini çekmemişti, izlemesem de olur diyordu. Yine de bir şans verdi ve filmi benimle izledi. Sonuç: İkimiz de bayıldık. İyi ki gitmişiz. Eve döner dönmez filmin soundtrack’ini indirdik. Yatıp kalkıp Moana dinliyoruz: “See the line where the sky meets the sea? It calls meeeee!….”

– Boş zamanlarımda da arkadaşlarımla whatsapp üzerinden smiley oyunu oynadım. Oyunun amacı hepimizin bildiği film ya da hikayeleri emoji kullanarak simgeleştirmek ve karşındakine sormak. Bilin bakalım bu hangi hikaye: 🐸👑?

– Bir de evde ailecek Vitus‘u izledik. 2006 yapımı film, üstün zekalı bir çocuğun anne-babasının baskısından kurtulup kendi istekleri ve yetenekleri doğrultusunda hayatını şekillendirmesini anlatıyor. Meslek seçiminde çocuğun koşullandırılmasının ya da baskı altına alınmasının yanlışlığına değiniyor.

– Tatilin son etkinliği olarak babamla Galatasaray-Panathinaikos maçına gittik. Kıran kırana giden maçı 5 sayıyla kaybettik.

– Bu kadar gezme tozmanın yanında kitap okumaya da zaman ayırmam gerekiyordu. Çubuk Köpek sınıf arkadaşlarımda gördüğüm, ilgimi çeken bir kitaptı. Biz serinin ikinci kitabı olan Sosis Peşinde‘yi aldık. Seride sokakta yaşayan tuhaf isimli 5 köpeğin maceraları anlatılıyor. Çubuk köpek hayatta en çok yemeğe önem veriyor ve insanlar bütün yemekleri kendilerine sakladıkları için onlardan hoşlanmıyor. Yazar Tom Watson köpeklerin maceralarını kendi komik çizimleriyle anlatıyor. Çok matrak bir seri. (9-12 Yaş, Pena Yayınları, 22 TL)

– Neslihan karne hediyesi olarak Arda’ya ve bana Bil Bakalım Neden? adlı mini ansiklopediyi almış. Ansiklopedi diyorum çünkü annemin söylediğine göre benim yaşlarımdayken sahip olduğu bir çocuk ansiklopedi serisi varmış. Bil Bakalım Neden?’in onun minyatürü gibi olduğunu söyledi. İçinde tarih, doğa, vücudumuz, hayvanlar, gündelik hayat ve evrenimiz hakkında 180 soru var. Fırsat buldukça açıp okuyorum. Örneğin İngiltere’de trafiğin neden soldan aktığını biliyor musunuz? Bilmiyorsanız cevabı bu kitapta var. (3-8 Yaş, Yapı Kredi Yayınları, 52 TL)

– Uzun lafın kısası; güzel bir tatil geçirdim. İkinci döneme hazırım! 🙂

Read Full Post »

Hoşçakal 2016!

– Sınıf arkadaşlarım için el yapımı bir yılbaşı hediyesi fikrim vardı: Keçe ve abeslang kullanarak yapılacak bir kitap ayracı! Ağaçları hazır almayıp tek tek elle kestiğimiz için biraz oyalayacı oldu ama yılbaşı öncesine yetiştirdik. Üzerlerine yeni yıl mesajı da yazdım. Arkadaşlarım hiç beklemedikleri için çok şaşırdılar ve sevindiler. 🙂

– Bir diğer el emeği göz nuru çalışmamı Deniz’in sosyal sorumluluk projesine katkı olarak yaptım. Deniz, yılbaşı vesilesiyle Türkiye’de yaşayan mülteci çocukları sevindirecek, fakat maddi değeri olan bir şey yerine el yapımı bir hediye ile bizden projesine destek istedi. Benim de aklıma tahta boncuklardan bilezik yapmak geldi. Umarım hediyemi alan arkadaşların yüzünde de bilezikte olduğu gibi bir gülümseme belirmiştir.

– Bir hediye de annemden bana ve Rüzgar’a geldi. Tencere-kapak gibi değil miyiz? 🙂

– Kanyon yılbaşı konserinde bu sene MFÖ vardı. Konser öncesi Gina‘da yerimizi aldık ve müzik eşliğinde yemeğimizi yedik.

– Çarşamba sinemasında bu kez Storks‘u izledik. Yer yer güldüren, yer yer duygulandıran çok tatlı bir filmdi.

– Sınıfça okuduğumız kitap yine bir Behiç Ak öyküsü olan Pat Karikatür Okulu‘ydu. Gülümseten Öyküler serisinin bir üyesi olan kitapta anlatılanlar da diğer kitaplardaki gibi komikti. Kahramanımız Aydın yeni okulundaki arkadaşlarıyla tanışır. Fakat bu okulda bir gariplik vardır; herkese ve her şeye isim takılmakta ve takma ismiyle seslenilmektedir. Hatta bu yüzden esas isimler unutulmaktadır. Aydın’a da gelir gelmez bir isim takarlar: Doğrucu Davut. Aydın başlangıçta bundan hoşlanmasa da zamanla alışır. Sıra arkadaşının lakabı Patates’tir. Olaylar bundan sonra Patates’in maceraları çerçevesinde gelişecektir… Eğer sizin de paylaşmaya değer öyküleriniz varsa ÇizeYaza projesi kapsamında öykülerinizi Behiç Ak’a gönderebilirsiniz. (8-10 Yaş, Günışığı Kitaplığı, 16 TL)

– Kütüphaneme eklediğimiz kitaplar ise Sakar Cadı Vini serisinden Vini’nin Çiftliği ve Vini Spor Yapıyor oldu. Serinin diğer kitaplarındaki gibi bunlarda da çatlak Vini’nin dörder macerası yer alıyor. Şahsen ben çok seviyorum. (8-12 Yaş, İş Bankası Kültür Yayınları, 10 TL)

– Bugün 2016’nın son günü. Yılbaşını biz ailecek dedemlerde geçireceğiz. Herkese mutlu yıllar dilerim!

​

 

Read Full Post »

Ve okullar açıldı…

– Eğlenceli bir yaz tatilinin ardından şehre döndük ve ilk iş olarak yeni okul dönemi için gerekli olan malzemeleri aldık. Kitapları kapladık, etiketleri yapıştırdık ve okula gidip dolabıma yerleştirdik. Resimde de görüldüğü üzere bu sene sınıfım 3-E oldu.

– Güzel bir pazar sabahı Caddebostan Sahili‘nde Alp, Arel ve Mert ile buluştuk. Bunu çok istesek de sıklıkla yapamıyoruz ama birlikte harika vakit geçirince yine arayı fazla açmamak üzere sözleşerek ayrıldık.

– Foça’dayken çok istediğim ama orada bulamadığımız için anneannemden sonra alınacağına dair söz aldığım PlayDoh Pasta Kulesi‘ne kavuştum. Hamurla oynamayı hala çok seviyorum ve bu oyuncak sayesinde hayalimdeki yemek süslemelerini uygulamam daha kolay oluyor.

– Ailemizin en minik ferdi Can Pars’ı ziyarete gittik. Nasıl da tatlı ve oyuncuydu.. Onu bol bol güldürdüm. Durumdan pek şikayet eder gibi bir hali yoktu. 🙂

– Sezonun ilk doğum günü partisini Oya düzenledi. Siteden birkaç arkadaş onların evinde toplandık.

– Yael ile Bebek‘te buluştuk. Önce yemek yedik, ardından parka gittik.

– Bebek Parkı’ndan sonra Akmerkez‘e uğrayıp yeni açılan Wepublic‘teki kaydırağa bakmak istedik. Epey yüksek, ilk başta insana korkutucu gelebilir ama cesur olun ve mutlaka deneyin! Pişman olmayacaksınız!

Read Full Post »